นิทานอีสป

นกกระสากับหมาป่า

หมาป่าตัวหนึ่ง ก้างติดคอชิ้นใหญ่ มันพยายามจะขยอกกลืนลงไป ก็เกิดความเจ็บปวดเหลือเกิน ครั้นขากออกมา ก็ทำไม่ได้ มันพยายามอยู่หลายครั้งไม่เป็นผล จึงวิ่งไปหานกกระสาขอร้องให้นกกระสาช่วยล้วงเอาก้างในคอของมันออก แล้วมันจะตกรางวัลให้อย่างงาม

นกกระสาขอคำมั่นสัญญาในเรื่องรางวัลแล้ว มันจึงยอมเสี่ยงมุดศีรษะของมันลงไปในลำคอของหมาป่า แล้วเอาปากคาบก้างชิ้นใหญ่ในคอของหมาป่านั้นออกมาจนได้

เมื่อเสร็จแล้ว นกกระสาก็ออกปากขอรางวัล แทนที่หมาป่าจะทำตามสัญญา มันกลับตะคอกเอาด้วยว่า “เจ้าสัตว์เนรคุณ ที่เจ้าเอาหัวของเจ้าใส่เข้าไปในปากของข้า แล้วข้าปล่อยให้เจ้าเอาหัวกลับออกมาได้นี่ก็เป็นบุญของเจ้าแล้ว เจ้ายังจะมาขอรางวัลจากข้าอีกหรือ ? ว่าแล้วมันก็เดินลอยหน้าลอยตาไปอย่างมีความสุข

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : สันดานของผู้ที่ชั่วนั้นถึงจะทำดีให้อย่างไร ก็ไม่ได้ผล