ชาวนากับสุนัข

ชาวนากับสุนัข

ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่บ้านของชาวนา ชาวนาผู้นี้มีลูกน้อยวัยแบแบาะ และเจ้าหมาผู้ซื่อสัตย์อยู่กับเขา วันหนึ่งขณะที่เขากำลังทาสีรั้วบ้านของเขาอยู่นั้น ลูกน้อยของเขากำลังนอนหลับอย่างมีความสุขอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ภายในบ้านของเขา เวลาผ่านไปสักพัก เขาก็ได้ยินสุนัขของเขาเห่าเสียงด้งมาก เห่าจนกระทั่งหมดแรงไป ด้วยความสงสัยว่าเจ้าหมาของเขาเห่าอะไร จึงเดินมาดู ชาวนาพบว่าลูกของเขาหายไปพร้อมกับกองเลือดตามพื้นและที่เจ้าตัวหมา เขาจึงคิดว่าหมาของเขานั้นทำร้ายลูกน้อยของเขา เขาจึงหยิบไม้แล้วตีไปที่เจ้าหมาผู้ซื่อสัตย์ทันที เขาตีจนกระทั่งมันตายด้วยแรงโกรธ สักพักหนึ่งเสียงลูกน้อยของเขาก็ดังขึ้นในพุ่มไม้ข้าง ๆ ชาวนาจึงรีบวิ่งไปดู เขาจึงได้พบว่า มีงูเหลือมตัวใหญ่นอนตาย ๆ อยู่ข้าง ๆ ลูกน้อยของเขา โดยที่ตัวของงูเหลือมนั้นเต็มไปด้วยรอยเขี้ยวของสุนัขผู้ซื่อสัตย์ จากความโกรธเมื่อกี้กลับกลายเป็นความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับสิ่งที่ทำกับหมาที่รักครอบครัวเขาอย่างไม่หวังผลตอบแทน



นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ควรพิจารณาให้ถ้วนถี่ก่อนจะตัดสินใคร
  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • Twitter
  • RSS

นกแก้วแสนฉลาด


  นิทานเรื่องนกแก้วแสนฉลาด

กลางป่าใหญ่มีนกแก้วแสนรู้อยู่ตัวหนึ่ง มันอาศัยอยู่ในป่ามานานแล้ว ซึ่งป่าที่นกแก้วอาศัยอยู่นั้น ก็มีนายพรานอาศัยอยู่ด้วย วันหนึ่งนกแก้วก็หาวิธีที่จะขับไล่นายพรานออกจากป่า “นี่พวกเจ้ารู้ไหม” นกแก้วร้องบอกบรรดานายพราน “เสือที่อาศัยอยู่ในป่าละแวกข้าง ๆ นี้ พวกมันจะย้ายมาอยู่ในป่านี้แล้ว” เมื่อพวกนายพรานได้ยินดังนั้น ก็พากันตกใจเป็นอันมาก พวกเขาจึงได้ตกลงกันว่าจะตัดต้นไม้เพื่อมาทำรั้วป้องกันเสือ เมื่อนกแก้วเห็นการกระทำดังกล่าวของนายพราน ก็แนะนำว่า “พวกท่านจะมัวเสียเวลาตัดต้นไม้ทำไมเล่า ทำไมไม่รีบหนีไปก่อนที่เสือจะมาพบพวกท่าน แล้วจับพวกท่านกินเสียก่อนล่ะ”

นิทานเรื่องนกแก้วแสนฉลาดเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด
  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • Twitter
  • RSS

นกกระสากับหมาป่า

นกกระสากับหมาป่า


หมาป่าตัวหนึ่ง ก้างติดคอชิ้นใหญ่ มันพยายามจะขยอกกลืนลงไป ก็เกิดความเจ็บปวดเหลือเกิน ครั้นขากออกมา ก็ทำไม่ได้ มันพยายามอยู่หลายครั้งไม่เป็นผล จึงวิ่งไปหานกกระสาขอร้องให้นกกระสาช่วยล้วงเอาก้างในคอของมันออก แล้วมันจะตกรางวัลให้อย่างงาม

นกกระสาขอคำมั่นสัญญาในเรื่องรางวัลแล้ว มันจึงยอมเสี่ยงมุดศีรษะของมันลงไปในลำคอของหมาป่า แล้วเอาปากคาบก้างชิ้นใหญ่ในคอของหมาป่านั้นออกมาจนได้

เมื่อเสร็จแล้ว นกกระสาก็ออกปากขอรางวัล แทนที่หมาป่าจะทำตามสัญญา มันกลับตะคอกเอาด้วยว่า “เจ้าสัตว์เนรคุณ ที่เจ้าเอาหัวของเจ้าใส่เข้าไปในปากของข้า แล้วข้าปล่อยให้เจ้าเอาหัวกลับออกมาได้นี่ก็เป็นบุญของเจ้าแล้ว เจ้ายังจะมาขอรางวัลจากข้าอีกหรือ ? ว่าแล้วมันก็เดินลอยหน้าลอยตาไปอย่างมีความสุข


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : สันดานของผู้ที่ชั่วนั้นถึงจะทำดีให้อย่างไร ก็ไม่ได้ผล

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • Twitter
  • RSS